De weg glijdt voorbij. De kaart? Al lang vergeten.
Elke bocht voelt natuurlijk – misschien een avontuur, misschien een verhaal.
Je glimlacht; ik geef gas.

Dan de lichten: een verborgen lounge, verwarmd door het haardvuur,
en die zachte jazz op de achtergrond. We stopten er, gewoon omdat… waarom niet?

Een vleugje luxe.
Deze winter, vergeet het gewone.
Geef hen wat ze echt willen.
Geef Serengeti.